Waarom laten mijn dorpsgenoten hun katten loslopen?

Het is lente en de vrolijke baltsroep van kieviten, grutto’s en andere weidevogels is weer volop in de lucht. Maar hoe hoopvol ook dit lentegeluid, met de Waterlandse weidevogels gaat het niet goed. De aantallen nemen ieder jaar af en dat betekent een ernstige verarming van de weilanden rondom ons dorp. Met name aan de noordzijde is dat onmiskenbaar.

Die jaarlijkse achteruitgang heeft een veelheid van oorzaken. Soms heeft het te maken met het beheer van de weilanden, zoals maaien, mesten of slootonderhoud met schadelijke middelen of methoden. Maar dat geldt niet voor het ecologisch verantwoord beheerde land van de familie Spaans. Vaker echter lijken kraaien en eksters, maar ook vossen en loslopende poezen oorzaak van de dramatische afname van de weidevogelstand.

Nu zijn kraaien, eksters en vossen wilde dieren, die in principe in Waterland thuishoren. In geval van overlast en schade bestaat er wetgeving gericht op de regulering van de aantallen.
Met katten ligt de zaak anders. Die behoren natuurlijk niet tot de van nature in ons land thuis-horende diersoorten. Het zijn ook geen wilde dieren – hoewel ze makkelijk verwilderen – maar afstammelingen van de Libische wilde kat, waarvan het domesticatieproces vermoedelijk zo’n 9000 jaar geleden is begonnen. Dagelijks kan ik met eigen ogen zien hoe minstens 5 poezen alles wat op hun weg komt aan vogels, kikkers en kleine zoogdieren doodt.

Dat is de natuur van het dier zult u als poezenbezitter stellen, maar ook hondeneigenaren worden geacht het van nature aanwezige jachtinstinct van hun huisdier in toom te houden en te verhinderen dat ze een slachting onder schapen aanrichten. Als bezitter van enkele legkippen zorg ik er met behulp van hok en kippenren voor dat mijn pluimvee niet de bollen uit de grond spit bij de buren en hun terras bevuilt. Hoewel ook geheel de natuur van kippen.
Maar wel wordt het heel gewoon gevonden als poezen zich aan weidevogels te goed doen, de door mij gekoesterde vogels uit mijn tuin te pakken nemen, graven in mijn moestuin en hun uitwerpselen achterlaten in de grond waarin ik even later weer loop te tuinieren.
En ook een belletje rond de nek van uw poes helpt onze Waterlandse vogels niet. Wel worden zo veel volwassen vogels gered, maar voor jonge weidevogels of voor hulpeloze kuikens in nesten is er natuurlijk geen ontsnappen aan.

Natuurlijk gunt iedereen u uw huisdier, alleen de overlast voor anderen is vaak ondragelijk.
Ons verzoek is dan ook om uw poezen, net als alle hondenbezitters, pluimveehouders en eigenaren van andere huisdieren doen, in uw eigen tuin en huis te houden.